Τα περιοδικά μόδας προωθούν σε παγκόσμιο επίπεδο την πολυτέλεια και υψηλή αισθητική. Ζώντας αυτή τη στιγμή την εποχή της καραντίνας, το συγκεκριμένο είδος περιοδικού τύπου θα πρέπει να προσαρμοστεί στην νέα πραγματικότητα. Αυτό δεν είναι κάτι εύκολο. Είναι πολύ πιο πολύπλοκο, τόσο για την βιομηχανία των περιοδικών μόδας, όσο και για τον κόσμο της μόδας γενικότερα.
Πρόσφατα το vanity fair Ιταλίας φιλοξένησε στο εξώφυλλό του, αντί για κάποιο διάσημο σούπερ μόντελ, την Caterina Conti, ιατρό πνευμονολόγο. Στην Βρετανία το περιοδικό Grazia αφιέρωσε τέσσερα ειδικά εξώφυλλα σε εργαζόμενες πρώτης γραμμής του Εθνικού Συστήματος Υγείας της χώρας.
Τα περιοδικά μόδας, έως σήμερα, ήταν ανέκαθεν το σύμβολο της πολυτέλειας, του premium, της εξαιρετικής ποιότητας, της φαντασίας. Προωθούν στους αναγνώστες καταναλωτικά όνειρα, τα οποία γκρέμισε, μέσα σε μια νύχτα, η επέλαση του COVID 19.
Οι συνέπειες
Σύμφωνα με το άρθρο της fashion editor Elizabeth Paton στους New York Times, δύο είναι οι βασικές συνέπειες στην βιομηχανία των περιοδικών μόδας: α) μεγάλο πλήγμα στην παραγωγή και οικονομική τους επιβίωση και β) αποπροσανατολισμός του σκοπού και της αποστολή τους.
Η δύσκολη κατάσταση, στην οποία έχει περιέλθει ο περιοδικός Τύπος μόδας, οφείλεται στο ότι υπήρχαν προβλήματα πολύ πριν τον κορονοϊό. Δεν είναι μόνο, ότι οι καταναλωτές σταμάτησαν να καταναλώνουν λόγω καραντίνας. Πολλοί άνθρωποι έχουν επανεκτιμήσει την ηθική τους σχέση με την κατανάλωση. Σε αυτή την λογική, δυσανασχετούν, βλέποντας στα πρωτοσέλιδα των περιοδικών, διασημότητες με τις οποίες δυσκολεύονται πλέον να ταυτιστούν.
Υπάρχει φως στο τουνέλ;
Η Elizabeth Paton, συνομιλώντας με ειδικούς , έμπειρους συντάκτες και δημοσιογράφους μόδας, καταλήγει στο συμπέρασμα, ότι υπάρχει ακόμη περιθώριο αισιοδοξίας. Το σημαντικό είναι να μπορέσουν τα περιοδικά μόδας να επαναπροσδιορίσουν την ταυτότητά τους, το κοινό τους και τον σκοπό τους, ενσωματώνοντας στην υπόστασή τους τα νέα δεδομένα.
